Genellikle Orta ve Güney Amerika ile Afrika'da yetiştirilen kahve ağacının boyu 5 metre kadardır. Beyaz güzel kokulu çiçekleri olan kahve meyvalarındaki ikişer çekirdegin herbiri bir tohum (kahve tanesi) içerir. Kabuğundan ayrılan taneler kurutularak çekirdek kahve elde edilir. Günümüzde en çok kahve üretip ihraç eden ülke Brezilya'dır.

Osmanlı döneminde türkülere konu olan Yemen'de kahve üretimi çok azalmıştır. Kurak iklimi ve ekonomik yetersizlikler nedeniyle ancak kendisine yetecek ölçüde kahve üretebilmektedir.

Kahvenin pişirilmesi ve içilme şekli de her ülke ve bölgeye göre farklılık gösterir:

Ülkemizde kahve genel olarak geleneksel türk kahvesi şeklinde pişirilmekte ise de Urfa yöresinde farklı bir tarzda pişirilip içilmektedir. Mırra adı verilen bu kahve özel cezvelerde gayet koyu ve sert olarak pişirilmektedir.

"Kahve Yemen'den gelir" tüküsüyle tanıdığımız Yemen bugün kahvesi ile değilse de çölleri ve evleri ile adını duyurmuştur. Yemen'deki kahve ağacının boyu da oldukça kısadır. Burada kahvenin azlığından mı yoksa tadındaki farklılıktan mı kaynaklandığını tespit edemediğimiz bir kullanım tarzı yerleşmiş bulunmakta. Kahvenin kabuğunu zencefil ve adını tam bilemediğimiz başka baharatlarla karıştırarak "Kışır" adı ile içmekteler. Bol şekerli yapılan bu kahve hafif gibi dursa da oldukça sert ve etkilidir. Kahve ve çaydan başka içki içmeyen Yemenli'ler ozellikle Sana'a bölgesinde öğleden sonra "kat" adı verilen bir bitki çiğnemekteler. Uyarıcı etkisi olduğu söylenen bu bitkiyi zengin, fakir bütün bölge halkı kullanmakta.

"Bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı vardır" atasözü ile yücelttiğimiz kahve ülkemizde en değerli ikramımızdır. Fincanda kalan telvenin aldığı şekillerle de çeşitli yorumlar yapılarak dileklerde bulunulmaktadır. Günümüzde kahveyi her çeşidiyle her yerde bulmak mümkündür.